اسماعیل خان زندی, محمد رضا, دانایی, الهام. (1394). اثر محلول‌پاشی پلی آمین‌ها بر برخی خصوصیات کمی، کیفی و آنزیمی گل رز(Rosa Hybrids) رقم مهندسی روی بوته. فصلنامه زیست شناسی سلولی و ملکولی گیاهی, 10(1.2), 25-33.
محمد رضا اسماعیل خان زندی; الهام دانایی. "اثر محلول‌پاشی پلی آمین‌ها بر برخی خصوصیات کمی، کیفی و آنزیمی گل رز(Rosa Hybrids) رقم مهندسی روی بوته". فصلنامه زیست شناسی سلولی و ملکولی گیاهی, 10, 1.2, 1394, 25-33.
اسماعیل خان زندی, محمد رضا, دانایی, الهام. (1394). 'اثر محلول‌پاشی پلی آمین‌ها بر برخی خصوصیات کمی، کیفی و آنزیمی گل رز(Rosa Hybrids) رقم مهندسی روی بوته', فصلنامه زیست شناسی سلولی و ملکولی گیاهی, 10(1.2), pp. 25-33.
اسماعیل خان زندی, محمد رضا, دانایی, الهام. اثر محلول‌پاشی پلی آمین‌ها بر برخی خصوصیات کمی، کیفی و آنزیمی گل رز(Rosa Hybrids) رقم مهندسی روی بوته. فصلنامه زیست شناسی سلولی و ملکولی گیاهی, 1394; 10(1.2): 25-33.
اثر محلول‌پاشی پلی آمین‌ها بر برخی خصوصیات کمی، کیفی و آنزیمی گل رز(Rosa Hybrids) رقم مهندسی روی بوته
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایران
چکیده
رز با نام علمی Rosa hybrida گیاهی از خانواده رزاسه(Rosaceae) می‌باشد. پلی آمین‌ها از گروه آمینی آلیفاتیک بوده و به عنوان مواد تنظیم کننده رشد گیاهی در محدوده وسیعی از فرآیندهای رشد و نمو، شامل تقسیم سلولی، رویان‌زایی، ریخت‌زایی، گلدهی، رسیدن میوه‌ها، تکوین ریشه، تأخیر پیری، پایداری غشاها، جمع آوری رادیکال‌های فعال و تحمل تنش‌های مختلف مشارکت دارند، پوتریسین(put)، اسپرمین(spm) و اسپرمیدین(spd) از متداول‌ترین پلی آمین‌ها هستند. این تحقیق به منظور ارزیابی اثر پوتریسین، اسپرمین و اسپرمیدین بر برخی ویژگی‌های مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و آنزیمی گل‌های رز رقمblack baccarat انجام پذیرفت. این پژوهش بصورت طرح آماری کاملاً تصادفی با 7 تیمار شامل پوتریسین(put)، اسپرمین(spm) و اسپرمیدین(spd) در غلظت‌های pmm50 و 100 و آب مقطر بعنوان شاهد با سه تکرار و هر تکرار حاوی سه واحد آزمایشگاهی جمعاً 63 گلدان رز تشکیل شده است و صفات مورد ارزیابی شامل وزن تر، وزن خشک، محتوای آب نسبی، تعداد گل، سطح برگ، فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز و ماندگاری گل روی بوته بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که اسپرمین 100 میلی‌مولار بیشترین تأثیر را در بهبود صفات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و آنزیمی داشت و نتایج در سطح 1 % معنی‌دار شد.
ابتدای صفحه